در این مراسم ابراهیم حاتمی‌کیا کارگردان و نویسنده سینمای ایران، پس از حضور روی صحنه گفت: نمی‌دانم عملیات «والفجر» چند بود! خیلی خسته از منطقه به تهران برگشتم. بلافاصله پس از اینکه به تهران رسیدم به جای اینکه به خانه بروم به تلویزیون و دفتر آقا مرتضی رفتم. انتظار داشتم وقتی وارد می‌شوم مرا بغل بگیرد و از من استقبال کند. اما او بلافاصله پرسید «الان آمدی؟» گفتم: بله. گفت: «زود نیامدی؟» گفتم نمی‌دانم. حاتمی‌کیا ادامه داد: این کاریزمای آقا مرتضی باعث شد، من شب دوباره هزار کیلومتر راه را طی کنم و به منطقه برگردم.
این کارگردان با اشاره به خاطره‌ای که از شهید آوینی تعریف کرده بود، تصریح کرد:
واقعا جای چنین سرداری در فضای کاملا توفانی امروز خالی است. اوست که باید دست ما را بگیرد. حاتمی‌کیا گفت: سال‌ها قبل آقا مرتضی مجله‌ای به نام «سوره» را راه‌اندازی کرده بود. او در روزهای آخر خسته و فشرده شده بود و حال به هم ریخته‌ای داشت.آقا مرتضی دوباره به جبهه جنگ بازگشت و فرجام باشکوهی را برای خودش رقم زد. واقعیت این است که این حوزه، حوزه سختی است و نیاز به حمایت دارد، آن هم حمایتی مانند آقا مرتضی. حاتمی‌کیا در بخش پایانی سخنانش تصریح کرد: تصویر حوزه تفسیر است و ما باید به تصویر، جای حرف زدن بدهیم. اکنون جای افرادی مانند شهید آوینی خالی است و امیدوارم در آینده بتوانیم احساس امنیت کنیم. این کارگردان همچنین به دستگیری برخی مستندسازان اشاره کرد و گفت: موضع مرا همه می‌دانند و البته مواضعم نسبت به شبکه‌هایی مانند بی‌بی‌سی کاملا مشخص است اما درخواست می‌کنم که نگاه مهربانانه‌ای نسبت به این مستندسازان داشته باشیم. وی ادامه داد: من این بچه‌ها را می‌شناسم. مطمئنم این نوع نگاه مرا آقا جواد [شمقدری] هم دارد. حاتمی‌کیا در عین‌حال خاطرنشان کرد: اگر کسی به عمد بخواهد رفتاری ضد‌امنیت ملی داشته باشد باید تنبیه شود اما ما فیلمسازها ضربه‌پذیر هستیم و بگذاریم این بار کار با رافت انجام شود.
